środki ochrony indywidualnej na wysokościach

Środki ochrony indywidualnej podczas pracy na wysokościach

Prowadzenie prac na wysokościach wymaga szczególnej ostrożności i ścisłego przestrzegania zasad BHP. Gdy okoliczności nie pozwalają na zastosowanie zbiorowych środków ochronnych, należy zastosować środki ochrony indywidualnej. W jaki sposób je dobrać? Jakie są dostępne możliwości w tym zakresie?

Ogólna definicja

Środek ochrony indywidualnej to inaczej takie wyposażenie i urządzenia chroniące pracownika pracownika (noszone lub trzymane), które chroni go przed szkodliwymi czynnikami wynikającymi ze specyfiki wykonywanych obowiązków. Środki te mają za zadanie chronić:

  • oczy,
  • głowę,
  • kończyny,
  • układ oddechowy,
  • słuch,
  • przed upadkiem z wysokości. 

Oznacza to, że środki ochrony indywidualnej mają zastosowanie, gdy w danym środowisku pracy występują negatywne czynniki chemiczne, biologiczne, dźwiękowe lub prace są prowadzone na wysokościach. Warto pamiętać, iż środkiem ochrony indywidualnej nie jest m.in. odzież robocza, sprzęt sportowy, mundur czy środki służące do samoobrony lub odstraszania. Zgodnie z zasadami BHP, jeśli z pomocą środków ochrony zbiorowej możemy zapewnić bezpieczeństwo pracownika, to mają one pierwszeństwo przed środkami ochrony indywidualnej. 

Szczegółowe informacje w sprawie środków ochrony indywidualnej zawierają odpowiednie przepisy kodeksu pracy oraz Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 roku w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy z późniejszymi zmianami (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650).

Stosowanie środków ochrony indywidualnej a prace na wysokościach

Podczas wykonywania pracy na wysokościach środek ochrony indywidualnej należy zastosować, gdy są wykonywane na powierzchniach położonych co najmniej 1 m powyżej podłoża i nie ma możliwości zastosowania zbiorowego środka ochronnego. Ponadto środki ochrony indywidualnej stosuje się podczas prac na drabinach powyżej 2 m od podłoża oraz na słupach, masztach, konstrukcjach wieżowych, kominach, konstrukcjach budowlanych bez stropów oraz przy stawianiu lub rozbiórce rusztowań. Przykładowe środki ochrony indywidualnej stosowane w ramach prac wysokościowych, które spełniają powyższą definicję, składają się z 3 elementów:

  • punkt kotwiczący, który służy do mocowania podzespołu łącząco-amortyzującego do konstrukcji nośnej,
  • podzespół łącząco-amortyzujący łączy natomiast klamrę szelek z punktem kotwiczącym. Ponadto odpowiada za bezpieczne wyhamowanie spadającej osoby,
  • szelki bezpieczeństwa mają dwa podstawowe zadania: utrzymują ciało osoby oraz odpowiadają za równomierne rozłożenie energii kinetycznej, która powstanie w trakcie zatrzymania spadania. 

Do zadań środków ochrony indywidualnej używanych do prac na wysokościach w razie upadku mają na celu bezpieczne wyhamowanie człowieka w taki sposób, aby powstrzymać go przed upadkiem na powierzchnię, oraz aby bezpiecznie wytracić siłę upadku. Ponadto środki ochrony indywidualnej pozwalają przyjąć prawidłową pozycję podczas pracy, która zapobiega upadkowi z wysokości. Uniemożliwiają także przyjęcie pozycji, która grozi upadkiem. 

Charakterystyka środków ochrony osobistej – jak je dobierać?

Podstawą prawną, która definiuje zasady stosowania oraz doboru środków ochrony osobistej jest przede wszystkim Kodeks pracy, ale stosowne przepisy znajdziemy również – jak wspomnieliśmy wcześniej w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. oraz rozporządzeniu Ministra Gospodarki z 21 grudnia 2005 r. Ostateczny wybór konkretnego sprzętu do ochrony osobistej zależy głównie od oceny ryzyka zawodowego pracy na wysokości, między innymi od typu powierzchni, która może być stalowa (a więc dotyczy m.in. blach trapezowych, płyt, rąbków i konstrukcji stalowych), drewniana (płyty OSB, deski czy sklejki) lub betonowa. 

W ramach dostępnych w Hightech systemów istnieje możliwość mocowania punktów i bezpośrednio do powierzchni zarówno w sytuacji, gdy posiada ona warstwę ocieplenia, jak i gdy jej nie posiada, a także bezpośrednio na warstwę ocieplenia. Oferowane punkty kotwiczenia sprzętu i słupki asekuracyjne umożliwiają wpięcie lonży i urządzenia samohamownego. Wybór konkretnego typu podzespołu łącząco-amortyzującego zależy m.in. od warunków panujących w danym środowisku. Linki z amortyzatorem wymagają przestrzeni, aby bezpiecznie wytracić energię kinetyczną upadku (co najmniej 6 metrów), natomiast urządzenia samohamowne sprawdzają się, gdy praca są wykonywane w wymagającym środowisku (np. wysoka temperatura czy obecność czynników korodujących). W wypadku szelek muszą one posiadać pasy barkowe oraz udowe, niezgodne z przepisami jest stosowanie np. sprzętu alpinistycznego czy wpinanie się do pasów monterskich, co grozi poważnymi uszkodzeniami ciała w razie wypadku. Hightech zapewnia bezpieczeństwo pracy na wysokościach i najlepszy sprzęt do ochrony zdrowia pracownika. Sprawdź nas!